நடுகல் ஒன்றில் வெளியான கட்டுரை

சுயசிதைவுகளின் மீதான காதலில் நீளும் தாஸ்தாவெஸ்கியின்  கீழ் உலக குறிப்புகள் :

               வே.நி.சூர்யா

  வாழ்வு என்பது பெருஞ்சிக்கல்கள் நிறைந்ததாக இருக்கிறது. அதிலும் மனிதர்களின் அக உலகம் அத்தனை ரகசியங்களை உள்ளடக்கியதாக இருக்கிறது. உலகமெங்கும் எத்தனையோ கலைஞர்கள் மனித மனத்தின் வரைபடத்தை வரைந்து காட்ட இந்த கணம் வரை முயன்று வருகின்றனர். ஆனாலும் புதையலின் இடம் சொல்லும் துண்டுதுண்டாய் உலகெங்கும் வீசப்பட்ட வரைபடத்தாளின் துணுக்கு போல இன்னும் மீதி இருப்பதாக நீண்டு கொண்டே செல்கிறது.எப்படித் தான் மனித மனத்தை முழுவதுமாக அறிவது என்றொரு கேள்வி என்றும் நம் முன் இருந்து கொண்டிருக்கிறது.மேலும் இங்கு நமக்கு பூரண தனிமனித சுதந்திரம் இருக்கிறதா ? என்ற வினாவையும் தொடர்ச்சியாக எழுப்பியபடி தான் உள்ளோம். பதில் ?

  என்னால் பதில்களாக சிலவற்றை தாஸ்தாவெஸ்கியின் கீழ் உலக குறிப்புகள் நாவலில் உணர்ந்து கொள்ள முடிந்தது என நம்புகிறேன். அதை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்கிறேன். ஓரளவேனும்

 கீழ் உலக குறிப்புகளை பற்றி பேசுவது மூலம் அந்த நாவலை புரிந்து கொள்ளவும் சமூகத்திலிருந்து தன்னை துண்டித்துக் கொண்ட மனிதனின் அக நிலையை பற்றியும் எப்படியெல்லாம் சமூகம் அவனை வதைக்கிறது எனவும் தெரிந்து கொள்ளலாம் என நம்புகிறேன்.

தாஸ்தாவெஸ்கி :

  மனித மனத்தின் அதிதீவிர உணர்வுகளையும் உணர்சிக்கல்களையும் தன் எழுத்துக்களில் இழையோட விட்டவர் தாஸ்தாவெஸ்கி.

  அவரது படைப்புவெளியை இந்த நவீன காலக்கட்டத்தில் அணுகி பார்த்தோம் எனில் நமக்கு வாழ்வின் தேடலுக்கு உதவும் ஏராளமான சரடுகள் கிடைக்கக்கூடும் என்பது உறுதி.அவருடைய புனைவுகளை போல அவரது வாழ்க்கை அத்தனை தீவிரமானது. அவரது பெரும்பாலான புனைவுகளுக்கும் வாழ்வுக்கும் பெரிய வேறுபாடு இல்லை என்று தான் சொல்ல வேண்டும்.1837ல் காசநோயாளியான தாயின் மரணம், 1839ல் தன் தந்தையின் கொடூர மரணம், தனக்கு ஏற்பட்ட வலிப்பு நோய் எனஅவரது வாழ்வு முழுக்க முழுக்க துயரங்களால் மட்டுமேயானது. ஏப்ரல் 1849ல் தொடங்கிய தொடங்கிய அவருடைய பிழைத்திருத்தலுக்கான போராட்டமானது தொடர்ந்தபடியே இருந்தது.

  தூக்கு மேடையில் இருந்து பிழைத்து சைபீரிய சிறை முகாமில் வதைபட்டு பின் தப்பி ஏறத்தாழ மரணத்துடன் சூதாடியபடி வாழ்க்கையை நடத்தினார். அந்த சூதாட்டத்தில் கிடைத்த தோல்வி, துயரங்களில் இருந்து எழுத்துக்களை பிரசவித்தார்.

தாஸ்தாவெஸ்கியின் கீழ் உலக குறிப்புகள்:

  தாஸ்தாவெஸ்கி சைபீரிய சிறையிலிருந்து விடுதலையான பின்பு ஐந்து வருடங்கள் கழித்து 1864ல் கீழ் உலக குறிப்புகள் நாவல் (Notes from the Underground) வெளியானது. அதன் பின்பு தான் 1866ல் தாஸ்தாவெஸ்கி குற்றமும் தண்டனையும் நாவலை வெளியிட்டார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. கீழ் உலக குறிப்புகள் நாவலை 1863ல் Nicolai G. Chernyshevsky வெளியிட்ட What is to be Done ? எனும் நாவலுக்கு எதிர்வினையாக வெளியிட்டார். Chernyshevsky தன் நாவலின் மூலம் மனிதன் என்பவன் அன்புள்ளவன் என்றும் காரணங்களுக்கு இணங்குபவன், அவனை கொண்டு நல்ல சமூகத்தை உருவாக்க முடியும் ஆகிய தன் நம்பிக்கைகளை வெளிப்படுத்தினார். தாஸ்தாவெஸ்கி இந்த கருத்துகளுக்கு எதிராக தன் கீழ் உலகவாசியை உருவாக்கினார். இப்போது இருத்தலியத்தின் முன்னோடி படைப்பாக அது திகழ்கிறது.இந்த நாவல் ஒருவனின் டையரி குறிப்புகள் போன்ற வடிவத்தை கொண்டது.

  தாஸ்தாவெஸ்கியின் கீழ் உலக குறிப்புகள் (Notes from the Underground) எனும் நாவல் என்பது Underground மற்றும் Apropos of wet snow ஆகிய இரண்டு பிரிவுகளால் ஆனது. இந்த நாவல் முழுக்க கதாநாயகனே தன்னிலையிலிருந்து நம்மிடம் சொல்வது போன்றொரு கதாநாட்டியத்தை கொண்டது.

பெயரற்றவன்:

  தாஸ்தாவெஸ்கி அந்த கதாநாயகனுக்கு எந்தவித பெயரும் சூட்டவில்லை. இங்கிருந்தே சமூகத்திலிருந்து அவன் விலகத் தொடங்கிவிடுகிறான்.அவனின் இந்த விலகல் வாசனை நாவலின் பக்கங்களெங்கும் கமழ்ந்து கிடக்கிறது.

வலியின் சுகம் மற்றும் மறைந்து வாழ்தல் :

  அவன் தன்னுடைய நம்முடனான உரையாடலை இப்படி தொடங்குகிறான்

  "நானொரு பலவீனமான மனிதன்... பாபி... கவர்ச்சியற்ற மனிதன். நான் நினைக்கிறேன் என் கல்லீரல் புண்பட்டிருக்கிறதென."

   (Notes from Underground ,Part1, Chapter1) இப்படி தன்னை பற்றி அறிமுகப்படுத்திக் கொள்ளத் தொடங்கும் அவன் தன்னுடைய கல்லீரலில் ஏற்பட்டிருக்கும் பிரச்சினைக்காக

   மருத்துவர்களை அனுகப் போவதில்லை எனவும் கூறுகிறான்.

  இப்படி சொல்லும் இவன் பின்னர் சொல்கிறான்

  "பிறகு நீங்கள் பல்வலியில் இருக்கும் சுகத்தை கண்டறிந்து கொள்வீர்கள்" நீங்கள் வியப்புடன் நகைப்பீர்கள். "ஏன் இருக்கக் கூடாது பல்வலியிலும் ஒரு சுகம் இருக்கிறது" பதில் சொல்கிறேன். (Notes from the Underground ,Part1, chapter 4)

  என துயரத்தின், வலியின் அழகியலை பேசிப் கொண்டே செல்லும் கீழ் உலகவாசி செயின்ட் பீட்டர்ஸ்பெர்க் நகரில் ஒரு அப்பார்ட்மெண்ட்டில் Appollon என்ற வேலையாளுடன் வசிப்பவன்.அந்த அப்பார்ட்மெண்ட்டை பற்றி இப்படி சொல்கிறான்

  "என் அப்பார்ட்மெண்ட் தான் என் மாளிகை,என் கூடு , என் உறை, அங்கிருந்து தான் எல்லா மனிதர்களிடம் இருந்து மறைந்து கொள்கிறேன்"

 (Notes from the Underground, Part1, Chapter 10)

இயற்கை விதிகளுக்கு எதிரான கலகம்:

  இந்த உலகம் அறிவியல் மற்றும் கணித விதிகளால் ஆனது. இந்த உலகில் நடக்கும் ஏதோவொன்றிற்கு பின்னால் அறிவியலும் கணிதமும் இயற்கையும் உள்ளன. தாஸ்தாவெஸ்கியின் கீழ்உலகவாசி அந்த விதிகளுக்கு எதிராக கேள்வி எழுப்புகிறான்.

தான் இயற்கையால் இந்த வாழ்க்கையில் தூக்கி எறியப்பட்டவன் என உணர்ந்த அவன்

  "இயற்கை உன்னுடைய அனுமதியை கேட்பதில்லை;நீ அதன் சட்டங்களை விரும்புகிறாயா இல்லையா என்பது பற்றி அதற்கு எந்த கவலையுமில்லை. நீ அதை அப்படியே ஏற்றுக்கொண்டாக வேண்டும்" (Notes from the Underground, Part1,Chapter 3)

என சொல்லுகிறான்.

  அப்படித்தானே நம் வாழ்க்கை இருக்கிறது. நம் விருப்பமே இன்றி நம்மை நோக்கி முட்களாய் வரும் அடையாள அட்டைகள், நம் விருப்பமேயின்றி நம்மை கட்டுப்படுத்த யத்தனிக்கும் சட்ட திட்டங்கள், நம் விருப்பமே இன்றி நம்மை நோக்கி பரிதாபப்படும் சக மனிதர்கள் என நம்மை சுற்றி நம் விருப்பமேயின்றி எத்தனை காரியங்கள் அரங்கேறுகிறது

தனிமனித சுதந்திரத்தின் தேடல்:

  2+2=4 என்பதை ஒட்டுமொத்த அறிவியலின், விதிகளின் பிரதிநிதியாக கையாண்டு ஏன் 2+2=5 ஆக இருக்க கூடாது என கேள்வி எழுப்புகிறான். 2+2=4 என்பதை ஒப்புக்கொள்வது எப்படி தனிமனித சுதந்திரம் ஆகும் என்கிறான். "ஓ ,மதிப்பிற்குரியவரே, உங்களுக்கு தெரியுமா, அநேகமாக நான் என்னை புத்திசாலியாக கருதிக் கொள்கிறேன் எனில் அதற்கு ஒரேயொரு காரணம் தான் இருக்க முடியும் நான் எதையும் செய்ய தொடங்கியதும் இல்லை முடித்ததும் இல்லை" (Notes from the underground, part 1,Chapter5) எனச்சொல்லும் அவன் பின்பு “சமூகம் எக்கேடு கெட்டு ஒழிந்தாலும் பரவாயில்லை. என் தேநீரை நான் ஆசுவாச மாகப் பருக முடிய வேண்டும்” என் சொல்லி தனிமனித சுதந்திரத்தின் உச்சத்தை அடைய விரும்பும் விருப்பத்தை நம்முடன் பகிர்ந்து கொள்கிறான்.

 (Notes from the underground,Part2,Chapter 9)

முதல் பாகம் :

  நாற்பது வயதுக் காரனாக Underground எனும் முதல் பாகத்தில் அவனை பற்றி அவனே சொல்வது போல நாவல் விரிகிறது.தன்னை மற்றவர்களை விட புத்திசாலியாகவும் தீவிர பிரக்ஞை உள்ளவனாக உணர்கிறான். அவன் அதே தன்னுடைய தீவிர பிரக்ஞை காரணமாக ஒவ்வொரு விஷயத்திலும் மற்றொரு வழியை யோசிக்கிறான். அதன் காரணமாக எந்தவொரு முடிவுகளையும் எடுக்க இயலாதவனாக இருக்கிறான். அவன் தன்னுடைய புத்திசாலித்தனத்தை தன் சோம்பேறித்தனத்திற்கு காரணமாக காட்டிக்கொள்கிறான்.வலியையும் துயரத்தையும் நீக்குவது என்பது விடுதலையை பிடுங்குவது என கருதுகிறான். இதே குணாம்சத்தை தாஸ்தாவெஸ்கியின் குற்றமும் தண்டனையும் நாவலின் கதாநாயகனான ராஸ்கோலினிகோவ்விலும் காணலாம்.தான் எதுவாகவும் இருக்க முடியாது பூச்சியாக கூட எனக்கிறான்.எப்படி எதுவாகவோ இருப்பது என எனக்கு இப்போதும் தெரியவில்லை என்றவாறு வழக்கமான தாஸ்தாவெஸ்கியின் படைப்புகளை போலவே தேடலில் தன்னை தொலைத்தவனாக இருக்கிறான். தன் சுய சிதைவை தீவிரமாக உணர்ந்தவனாக இருக்கிறான். சமூகத்தின் குரூரம் வலியின் காரணமாக மனிதனை முனக மட்டுமே செய்கிறது. அந்த முனகலின் நோக்கம் கூட தன் துயரை பிறருக்கு கடத்துவது என கூறுகிறான்.

  தர்க்கங்களை மனித இயல்புடன் பொருத்தி பார்த்து சமூகத்தை விமர்சிக்கிறான்.

  இரண்டும் இரண்டும் ஏன் ஐந்தாக இருக்க கூடாது என கேள்வி எழுப்புகிறான். சமூக வரையறையெனும் சுவரை அடித்து நொறுக்க முயற்சி செய்பவனாக இருக்கிறான். இப்படியாக நாவலின் முதல் பாகமெங்கும் குறிப்புகளாக நீள்கிறது.

இரண்டாம் பாகம் :

  இரண்டாம் பாகத்தில் (Apropos of wet snow) தனக்கு இருபத்தி நான்கு வயது அப்போதே தனது வாழ்க்கை உற்சாகமற்ற, ஒழுங்கற்ற, யாருடனும் இணங்காத பேசாத வாழ்க்கை ஆக இருந்தது என அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டு நம்முடன் பேசத் தொடங்குகிறான். சுய பிரக்ஞையின் தீவிரம் அவனை வாட்டி வதைக்கிறது. தன்னை பற்றி தான் என்ன நினைக்கிறேனோ அதைத்தான் மற்றவர்களும் நினைப்பார்கள் என நம்புகிறான்.

  மூன்று துயர நிகழ்வுகளை துண்டு துண்டாக உள்ளடக்கியது இரண்டாம் பாகம். முதல் நிகழ்வாக, வீதியில் ஒரு அதிகாரி அடிக்கடி அவன் அங்கு இருப்பதையே கருத்தில் கொள்ளாதவாறு மோதிவிட்டு கடந்து செல்கிறார். அவன் வீதியை பார்க்கிறான் மேலும் எப்படியாவது பழிவாங்க வேண்டும் என நினைக்கிறான். பின்பு அதற்காக வலிந்து ஒருவரிடம்(Anton Antonych Setochkin ) இருந்து கடன் வாங்கி உயர்குடியினர் அணியும் மேலாடைகளை வாங்கி அணிந்து கொண்டு அவர் முன் தோன்றுகிறான். அப்போதும் கூட அந்த அதிகாரி அவனை கண்டு கொள்ளாதவாறு சென்றுவிடுகிறார்.

  இரண்டாவது துயர நிகழ்வாக, அவன் தன் பழைய பள்ளிக்கூட நண்பர்களை (Simonov, Zverkov , Fergichkin, Trudolyubov ) சந்திக்கிறான். அவர்கள் ஒரு விருந்துக்கு ஏற்பாடு செய்கின்றனர். அவனிடம் சரியான நேரத்தை சொல்ல தவறிவிடுகின்றனர். ஆனாலும் எப்படியோ சற்று முன்பே வந்துவிடுகிறான். அவனுடைய இருப்பு அங்குள்ள யாருக்குமே பிடிக்கவில்லை. அவர்கள் அவனை விட்டுவிட்டு விபச்சாரவிடுதிக்கு செல்கின்றனர். அவன் இதற்கு முன்பு நடந்தற்காக அவர்களை பழிவாங்க பின்தொடர்கிறான். அங்கு லிசா எனும் இளம் விபச்சாரியை எதிர்கொள்கிறான். அவளுடன் உறவு கொள்கிறான். பின்பு அவளிடம் விபச்சாரத்தை விட்டுவிடும்படி தன் உரையை நிகழ்த்துகிறான். அவனது உரையை கேட்டுவிட்டு சிரித்தபடி நீ புத்தகங்களில் உள்ளது போலவே பேசுகிறாய் என்கிறாள்.அவன் கூனிக் குறுகி அவமானமாய் உணர்கிறான்.

  அவள் அவனுடைய முகவரியை கேட்க அவனும் கொடுத்துவிட்டு தனது அப்பார்ட்மெண்ட்டிற்கு திரும்புகிறான்.

  அவன் தன்னுடைய வேலையாளுடன் பேசிக்கொண்டிருக்கும் போது லிசா எதிர்பாராவிதமாக அப்பார்ட்மெண்ட்டிற்குள் நுழைகிறாள். அவளை கண்டு ஏளனமாக சிரிக்கிறான். தன் அறிவுரைகளை திரும்ப பெறுவதாக சொல்கிறான். வலியின் உச்சத்தில் தன்னைத்தானே விமர்சித்து கொள்ள தொடங்குகிறான் . லிசா அவன் மீது கருணை கொள்கிறாள் . பரிதாபம் கொள்கிறாள்.

அவன்

  "அவர்கள்- அவர்கள் என்னை இப்படி இருக்க விடமாட்டார்கள்-நான்-நான் நல்லவனாக இருக்க முடியாது" என தன்னுள்ளே கதறுகிறான்.(Notes from the Underground,Part 2,Chapter 9)

  லிசாவின் ரொமான்டிஸமான பேச்சும் நெகிழ்வும் அவனை எரிச்சல் அடைய செய்கிறது. அவளை கோபமூட்டுகிறான். காட்டிய கனிவுக்கு பணம் கொடுக்கிறான். அவள் அதை அவனது மேசையின் மேல் எறிந்துவிட்டு வெளியேறுகிறாள். தான் கொடுத்த பணத்தை மேசையின் மீது காணநேர்ந்த போது அவளை தேடுகிறான். அவள் தொலைந்து மறைகிறாள். இது மூன்றாவது துயர நிகழ்வு.அதன்பிறகு இதற்கு மேல் இதனை இந்த கீழ் உலகத்தில் இருந்து எழுத விரும்பவில்லை எனக் கூறி தன் பேச்சை நிறுத்துகிறான்

அவன் எப்படி கீழ் உலகவாசியானான்:

சரி இந்த மூன்று நிகழ்வுகளையும் இப்படி தொகுப்போம்

1)இருப்பு மறுக்கப்படல்

2)அனைவராலும் கைவிடப்படல்

3) இயந்திரதனமான உரையாடலை நிகழ்த்தல்

   தாஸ்தாவெஸ்கியின் கீழ் உலக வாசி Schizoid மனநிலை கொண்டவன் என நாம் வகைப்படுத்தலாம். இயந்திரத்தனமான உரையாடல்கள் மற்றும் தீவிரமான சுய பிரக்ஞை, வெறும் பங்குகொள்ளல் என்ற அளவில் மட்டுமே நிலவும் சமூகத்துடனான உறவு, உணர்ச்சிவசப்படுவதை தவிர்த்தல், தனக்கு தானே பேசிக் கொள்ளல் ஆகியவை ஏறத்தாழ Schizoid மனோநிலைக்கு உரியது தான். Schizoid மனோநிலை கொண்டவர்களின் செயல்கள் அறிவுரீதியான முடிவுகளில் இருந்து உருவாகிறது. அவர்களிடம் நம்மால் ஒருபோதும் மெய்யான உணர்ச்சி நிலையை காணவே முடியாது.அவனுடைய இளம்வயதில் நடந்த அந்த மூன்று துயர நிகழ்வுகளும் அவனுக்கு இந்த மனோநிலை ஏற்பட காரணமாக அமைந்திருக்கிறது.

வதைதொழில் நடத்தும் சமூகம்:

  ஏன் அவன் தன் வீட்டிற்குள் ஒளிந்து கொள்ள வேண்டும் ? எப்படி தன் வலியை சுகமென அனுபவித்துக் கொள்ள முடிகிறது என்ற இரு கேள்விகளை கேட்டுக் கொள்வோம்.

சமூகம் என்பது ஒரு நிறுவனமாக இருக்கிறது. சமூகமெனும் நிறுவனம் என்பது தான் கற்பித்தவையே முழுமுற்றானது எனும் குறுகிய பார்வை கொண்டது. அந்த நிறுவனத்தால் கூட அதற்கு வெளியே என்ன என யோசிக்க இயலாது. அந்த நிறுவனத்திற்குள் விருப்பத்துடனோ விருப்பமின்றியோ ஊழியர்களாக மனிதர்கள் இருக்கின்றனர். அந்த ஊழியர்களின் வேலையென்பது பிழைத்திருப்பது. அந்த பிழைத்திருத்தல் எனும் பணிக்காக சக ஊழியர்களை வதைத்துக் கொள்கின்றனர். இந்த வதைத்தலை அடிக்கடி சமூகம் தன் விதிமுறைகளால் நெறிப்படுத்துகிறது. மேலும் தனக்கு மேல் எவருமே வராதபடி பார்த்துக் கொள்வதை அன்றாட பணிகளில் ஒன்றாக பழக்கி வருகிறது

  ஆனாலும் ஏதேனும் விதிவிலக்காக இந்த சமூக நிறுவனத்தில் பிழைத்திருத்தல் எனும் பணியை புரிய விருப்பமில்லாமல் சமூகம் எனும் நிறுவனத்தை விட்டு வெளியேற முயல்பவனை அல்லது தனக்கு வெளியே என்ன இருக்கிறது என காண முயல்பவனை தனக்கு சிதைவை விளைவிப்பவன் என கருதுகிறது. அவனை தனக்குள்ளே தக்க வைக்க தன் செல்வங்களான புகழ், பணம், மகிழ்ச்சி ஆகியவற்றை காட்சிப்படுத்துகிறது. பிறகு தன்னிலிருந்து வெளியேறினால் புகழ், பணம் ஆகியவற்றை இழக்க நேரிடும். தனிமைபடுத்தப்பட்டு ஒதுக்கப்பட்டு வாழ நேரிடும் என்கிறது. அதையும் மீறி வெளியேறுபவன் முழுமுற்றான சுதந்திரத்தை சுவைக்கிறான்.

  அந்த சுவையில் வலிகளெல்லாம் சுகங்கள் ஆகிறது. அவனுக்கு சமூகம் எனும் நிறுவனத்திற்கு ஆள் சேர்ப்பவர்களாக சக மனிதர்கள் காட்சி தருகிறார்கள். இயந்திரத் தனமான உரையாடல்களை அவர்களுடன் நடத்தி தன்னை வேறாக நிறுவுக் கொண்டே எல்லையற்ற சுதந்திரத்தை அனுபவிப்பவனாக இருக்கிறான்.

  சமூக நிறுவனத்தின் ஆடைகளை தனது ஆடையாக அணிந்து கொண்டு திரியாமல் அதை கழற்றி எறிந்துவிட்டு சுயத்தின் ஆடையை அணிந்துகொண்டு அலைபவனால் தான் வலியை சுகமென அனுபவிக்க முடியும் அப்படிப்பட்ட ஒருவனாகத் தான் தாஸ்தாவெஸ்கியின் கீழ் உலக குறிப்பு நாவலின் கதாநாயகன் இருக்கிறான்.

கடைசியாக:

  நாகரீகத்தின் ஒரே பயன் பலவகையான கிலுகிலுப்புகளே என நம்பும் கீழ் உலகவாசி எக்கணமும் மனிதர்கள் வன்முறையை அரங்கேற்ற தயாராகத் தான் உள்ளனர் என்பதை உறுதியாக சொல்கிறான். "நான் பலமுறை பூச்சியாக மாற முயற்சித்தேன் ஆனால் அதற்கு கூட நான் சரிபட்டு வரவில்லை. மேன்மையானவர்களே நான் உறுதியாக கூறுகிறேன் அதீத பிரக்ஞையோடு இருப்பதென்பது ஒரு சுகவீனம்" என மறுபடியும் மறுபடியும் கூறி நம்மை எச்சரிக்கிறான். (Notes from the underground, Part1,Chapter 2)இன்றும் இச்சமூகத்தில் அனைவராலும் கைவிடப்பட்டு சமூகத்தை விட்டு வெளியேறி மறுபுறமிருந்து சமூகத்தின் இரும்பு சுவரை முட்டியவாறு ஒருவன் இருக்கத்தான் செய்வான். அவனுக்காக லிசா'க்களும் தோன்றியபடி தான் இருப்பர். காலத்தின் டையரிகளில் நாள்தோறும் ஒரு கீழ் உலக குறிப்புகள் எழுதப்பட்டு கொண்டு தான் இருக்கும். அந்த வகையில் தாஸ்தாவெஸ்கியின் கீழ் உலகவாசி அழிவற்றவன்.

கட்டுரைக்கு உதவிய நூல்கள் மற்றும் கட்டுரைகள்:

1) Notes from the Underground and The Double : Penguin Classics

 2)Criminal Psychology : A beginner's guide

 3)The Underground Man :A Question of Meaning - Linda L. Williams

 4)Nihilism and "Notes from the Underground"- Joseph Frank

000